mübahisə

is. <ər.> Bir işi, məsələni və s. müzakirə etdikdə öz fikrini qoruyan, sübut etməyə çalışanlar arasında başlanan bəhs, deyişmə. Mübahisəyə başlamaq. Elmi mübahisə. – İki qardaş arasındakı mübahisə getdikcə qızışıb axırda bir dava şəklini aldı. A. Ş.. Uzun mübahisədən sonra Şahmar bir tikə çörək kəsib . . dirriyə enmişdi. B. Bayramov. Mübahisə açmaq – 1) bir iş, məsələ, söz üstə deyişməyə başlamaq, bəhsə girişmək. <Qətibə:> O zaman mən sizinlə bu barədə geniş mübahisə açmaq istəmədim. M. S. Ordubadi; 2) elmi, yaxud başqa bir məsələni öyrənmək üçün müzakirə etmək. <Əsgər:> Oxuduqlarınızı da yoldaşlara başa salasınız, mübahisə açasınız. M. S. O.. Mübahisə düşmək – bir şey, məsələ və ya iş haqqında müxtəlif rəydə olanlar arasında sözləşmək, bəhs başlamaq. Onların düşdü çün mübahisəsi; Ki, nədəndir zəmanə hadisəsi! S. Ə. Ş.. Uzun mübahisə və deyişmə düşdü. M. C.. Mübahisə etmək (eləmək) – bir şeyi, məsələni sübut etməyə çalışaraq etiraz etmək, bəhs etmək, höcətləşmək, deyişmək, sözə gəlmək. Bir nəfər . . bir hampa kəndli ilə mübahisə eləyirdi. Ə. H.. Mübahisəyə girişmək – bax mübahisə açmaq. <Nəsir> hələ bəzi vaxt öz fikrinin üstündə duraraq böyük qardaşı ilə mübahisəyə də girişirdi. S. H..